van te woorden
Ja je leest het goed, er staat woorden in plaats van worden. Ik kwam erop door een beroemde zin van misschien wel de beroemdste taalkundige Noam Chomsky. Deze zin vierde deze week zijn zestigste verjaardag. “Colorless green ideas sleep furiously” Oftewel, kleurloze groene ideeën slapen woedend. Voordat je er te lang bij stilstaat, deze zin betekent niets. Helemaal niets. Je zou er haast gek van kunnen worden. Toch herken je er heel veel in en daardoor lijkt het in eerste instantie een goede zin. En dat is het hele idee dat Chomsky probeerde te bewijzen. De grammatica klopt en er staan allemaal woorden in die je moeiteloos herkent. Maar als je de zin een andere volgorde zou geven, lijkt er echt niets meer van te kloppen: Woedend slapen ideeën groen kleurloos. Zelfs als je nooit grammatica les hebt gehad, weet je wanneer zo’n zin wel of niet klopt. Deze theorie zette de wereld van de taalkunde destijds op zijn kop. In het Nederlands is er ook zo’n zin, met hele vreemde woorden: De vek blakt de mukken. Zet je ook weer aan het denken, niet?
Ik weet zeker dat er met namen net zoiets aan de hand is, al heb ik er geen wetenschappelijke studie van gemaakt. Sommige namen die ik bedenk klinken alsof ze er al lang waren. Gekke woorden die in de verte iets lijken te betekenen. Dat je je even achter je oren krabt en denkt: ‘hé, die naam bestaat toch al?’ (zoals de oudste bedrijfsnaam ooit). En dan erachter komt dat het dan niet zo is. Ik ben gek op zulke namen met zoveel lading en betekenis. Ik kan ervan genieten als de betekenis die ik eraan geef een andere is dan die jij eraan geeft. En dat beide betekenissen toch wijzen naar hetzelfde doel dat je met die naam voor ogen hebt. Dat zijn te gekke momenten in het leven van een namenbedenker.
Van welke namen word jij helemaal gek?
